Sześćdziesiąt lat temu, 25 czerwca 1953 gromadka dziewcząt i chłopców otrzymała z rąk Józefa Adamiaka, ówczesnego dyrektora Szkoły Podstawowej w Koźminie świadectwa ukończenia szkoły.

21 absolwentów urodzonych w 1939 i 1940. Dzieci wojny, którym okupacja niemiecka zabrała dzieciństwo. Po koszmarnych latach wojny, Szkoła Podstawowa w Koźminie – nasza szkoła, była dla nas oknem na świat, a pracujący w niej nauczyciele byli dla nas nauczycielami i mistrzami.

Dawali nam wiedzę, uczyli życia, patriotyzmu, przygotowywali do samodzielnego myślenia.

W trudnych warunkach powojennych formowali nasze charaktery na przyzwoitych ludzi i prawych obywateli, przywracali poczucie godności. Wspólnie pokonywaliśmy trudności w jakich budowała się wyzwolona Polska. To były lata wytężonej pracy. Radość zdobywania wiedzy, świadomość: „żeby być Narodowi użytecznym”.

Nasza nauczycielka Zofia „Zocha”z d. Głębowska – Ziemba, w wierszowanym tekście kreśli powojenne dzieje szkoły. Jest żywą kroniką tamtych czasów. Pochodzi z wielopokoleniowej rodziny nauczycielskiej.

Zaczynała pracę w Koźminie ze swoją matką Michaliną Głębowską, mając tyle lat co niektórzy uczniowie, bowiem pięć lat okupacji niemieckiej pozbawiło dzieci możliwości nauki.

Zocha dziękujemy Ci, że w ten piękny jubileusz jesteś z nami. Zostało nas niewielu.

Naszą obecnośćią na zakończeniu roku szkolnego pragniemy oddać cześć naszym nauczycielom i koleżankom i kolegom. Ocalić od zapomnienia Naszą Klasę.

Pani dyrektor Krystynie Sznycer i Gronu Pedagogicznemu dziękujemy za umożliwienie nam uczestniczenia w tej uroczystości.

Wszystkim pracującym w Naszej Szkole – świątyni wiedzy, wszystkiego najlepszego.

Tegorocznym absolwentom życzymy aby pielęgnowali wartości wyniesione ze szkoły, oraz aby doceniali znaczenie edukacji i wybrali dla siebie przyszłość edukacyjną i zawodową zgodnie z uzdolnieniami, zamiłowaniami i predyspozycjami.

Leszek Grzelak, absolwent 1953